Θραύσμα από το σώμα αγγείου, διακοσμημένου με τη μελανόμορφη τεχνική. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στα δυτικά της οδού ΜΕΤΡΟ I, στην περιοχή της κατοπινής οικίας Ω.

Στη σωζόμενη επιφάνεια εικονίζεται όρθιος γενειοφόρος ηνίοχος πάνω σε δίτροχο άρμα. Φορά την ενδυμασία των ιππέων, τον μακρύ, λευκό χιτώνα, δεμένο στη μέση με κόκκινο ζωνάρι. Με τα δύο χέρια χτυπά τα χαλινάρια και με το δεξί χέρι κρατά το «κέντρον» (μακρύ, αιχμηρό αντικείμενο), παρακινώντας τα άλογα να τρέξουν πιο γρήγορα. Από τα άλογα διατηρείται η χαίτη και μικρό μέρος από τα καπούλια τους, ενώ από το άρμα μισός τροχός και η θέση του αναβάτη.

Το τέθριππο ήταν η πιο ακριβή, επικίνδυνη, αλλά και με το μεγαλύτερο κύρος ιππική δραστηριότητα στην αρχαία Ελλάδα. Οι ιδιοκτήτες των αλόγων μάλιστα ανέθεταν σε επαγγελματίες αρματοδρόμους να οδηγήσουν το άρμα τους, αφού το αγώνισμα της αρματοδρομίας απαιτούσε δύναμη, εμπειρία και τεχνική.